آموختنی های کاراته
شیتوریو شیتوکای
آموختنی های کاراته
شیتوریو شیتوکایتکنیک های کاربردی در کومیته
جودان زوکی (مائیته):جودان زوکی با دست جلو از پر کاربرد ترین تکنیک ها در کومیته است که اکثرا به صورت تک زده می شود، قطعا دست جلو کوتاه ترین مسیر را تا مقصد دارد و احتمال دئاشی شدنش کم است به همین دلیل اعمال جودان زوکی با دست جلو متداول ترین تکیک در مسابقات کومیته است. جودان زوکی باید با کنترل به حریف زده شود و پس انجام تکیک می بایست کاملا جمع شود. بهتر است پس از انجام این تکنیک راه امتیاز گیری حریف را سد کنیم از این رو می توانیم به 45درجه رفته تا از دامنه تکنیک زنی حریف خارج شویم. با استفاده از این تکنیک می توان تکنیک های ترکیبی ساخت که در امتیاز گیری به ما کمک خواهد کرد. جودان گیری(مائیته) ۱ امتیاز ( یوکو ) دارد.
جودان زوکی (هیکیته): این تکنیک چون مسیر دورتری نسبت به جودان زوکی با دست جلو دارد اغلب به تنهایی زده نمی شود و بهتر است بعد از تکنیک های دیگر مخصوصا جودان زوکی(مائیته) زده می شود و یا اینکه ابتدا با دست جلو گارد حریف را کنار بزنیم سپس این تکنیک زده شود و یا در هنگام حمله حریف مثلا در تکنیک های پا زده شود؛در هنگام درگیری که دست جلو بسته است، استفاده از دست عقب جواب دهی بهتری دارد. این تکنیک نیز کنترلی است و ۱ امتیاز(یوکو) دارد.
چودان زوکی : چودان زوکی در کومیته با دست عقب زده می شود و تکنیک بسیار عالی برای دئاشی است.این تکنیک بر روی زن کوتستو داچی زده می شود امّا به طوری که پای عقب بر روی پنجه باشد. برای اینکه دست کاملا به حریف اثابت کند می بایست با چرخش کمر همراه باشد باید توجّه داشت که در این تکنیک احتمال دئاشی شدن چه با دست چه با پا زیاد است به همین دلیل باید سریع و هوشیارانه عمل کرد و بالا تنه کمی رو به پشت متمایل باشد و دست جلو برای دفاع حاضر باشد. برای امتیاز گیری این تکنیک باید دست کاملا به حریف اثابت کند و به دلیل ضربه پذیری شکم خطایی نیز ندارد و چودان زوکی ۱ امتیاز(یوکو) دارد.
مواشی گیری : مواشی گیری با پای جلو زده می شود و در نوع کلاسیک با تعویض پا و قسمت پنجه پا زده می شود امّا در کومیته برای موفقیّت در امتیاز گیری بدون تعویض پا و با استفاده از«یوری یاشی» انجام می گیرد و برای حفظ امنیت حریف و عدم آسیب دیدگی با قسمت روی پا زده می شود. از آنجایی که تکنیک های پا فاصله زیادی برای طی کردن دارند به همین دلیل به راحتی دئاشی می شوند، از این رو بهتر است با سرعت مناسب یا بعد از شوک ( اقدام به تکنیکی که قصد زدن آن را ندارید و صرفا برای حقّه زدن به حریف انجام می گیرد) یا در هنگام حمله حریف زده شود.گاردتان را هم در هنگام اعمال تکنیک در بدن حفظ کنید؛ برای جواب دهی بهتر می توانید پا را همانند اوران مواشی که بعدا گقته می شود بالا آورده و سپس به مواشی تبدیل کنید که حریف دستپاچه شود و فرصت برای دفاع نیابد . مواشی را از داخل بزنید تا دئاشی نشوید؛ یعنی اوّل زانو را بالا آورده و سپس به مواشی تبدیل کنید و از دوران دادن پا همانند نوع کلاسیک بپرهیزید. برای رسیدن به این مهارت ها تمرین کافی نیاز است چرا که مواشی گیری ۳ امتیاز(ایپون) دارد و با کنترل زده می شود، البته تماش پوستی یا برخورد اندک اشکالی ندارد. باید توجّه داشت که جمع کردن پا قبل و بعد از تکنیک در امتیاز دهی موثّر است.
اوران مواشی گیری: اوران مواشی در واقع یک نوع مواشی است که به صورت برعکس وبا کف پا زده می شودو تکنیک بسیار زیبایی است که با مهارت کافی می توان در کومیته از آن بهره گرفت. امکان زدن اوران مواشی به صورت عادی در کومیته کم احتمال است به همین دلیل بهتر است در هنگام حمله دست حریف دفاع و بلا فاصله اوران مواشی را زد. می بایست همانند بقیه تکنیک های پا ابتدا و انتهای تکنیک پا جمع شود و گارد را در بدن حفظ کنیم چرا که رها کردن گارد به هر صورت موجب دئاشی شدن می شود. برای جواب دهی بهتر نیز می توان پا را مانند مواشی گیری بالا آورد و سپس به اوران مواشی تبدیل کنیم تا حریف غافلگیر شود. به دلیل نوع این تکنیک بعد از انجام اوران مواشی دچار عدم تعادل می شویم و ممکن است به حریف پشت کنیم و با این عمل راه حریف را برای امتیاز گیری باز خواهیم کرد تمرین موجب قوی شدن ماهیچه پا شده و این ضعف را جبران خواهد کرد.اوران مواشی گیری نیز دارای شرایط مواشی است و 3 امتیاز(ایپون) دارد.
چودان گیری :در میان تکنیک های کاربردی کومیته، تنها تکنیکی که به قسمت چودان بدن زده می شود چودان گیری است. در تکنیک های کلاسیک چودان گیری مانند مواشی به صورت دورانی و با پنجه پا زده می شود، امّا در نوع مسابقه ای ابتدا زانو بالا می آید و سپس تکنیک زده می شود تا از دئاشی شدن و دفاع تکنیک جلو گیری کند. برای موفّقیت در اعمال چودان گیری بهتر است این تکنیک را زمانی بزنیم که گارد حریف قسمت چودان را کاملا پوشش نداده باشد تا به خوبی اثابت کرده و موجب اخذ امتیاز شود.چودان گیری کنترلی نیست و برخورد به حریف مشکلی ندارد به شرطی که به قسمت های بالای کمربند حریف اثابت کند و از سینه حریف نیز بالا تر نرود. چودان گیری ۲ امتیاز (وازاری) دارد.
آشیبارای :آشیبارای در لغت به معنای درو کردن پای حریف است و انواع آن را در کومیته می توان دید. آشیبارای در دو منظور زده می شود: 1- برای به هم زدن تعادل حریف با پای جلو و سپس اعمال تکنیک که منجر به اخذ ۱ امتیاز می شود۲-انداختن حریف و اعمال حریف که اگر کاملا پشت حریف زمین باشد و سپس تکنیک زده شود ۳ امتیاز دارد امّا اگر در حالت نیمخیز باشد و تکنیک زده شود ۲ امتیاز دارد. آشیبارای را می توان در هنگام با استفاده از دست و پا زد که می باید در زمان کمی انجام شود و در غیر این صورت اخطار دارد؛ یا می توان در هنگام حمله پا، حریف را بلند کرد و به زمین کوبید که البتّه نباید از کمر بالاتر بیاید. در صورتی که حریف را انداخته ایم و نتوانیم هیچ تکنیکی به او بزنیم، هیچ امتیازی نخواهیم گرفت به همین دلیل حریف در حالت خوابیده پایش را تکان داده تا مانع انجام تکنیک شما شود.آن تکنیک می تواند دست و یا پا باشد امّا فقط تکنیک دست در کومیته کاربرد دارد. آشیبارای تکنیک دشواری است و به سرعت و مهارت زیادی نیاز دارد و در کومیته اکثرا با موفقیت همراه نیست.
نکات قابل توجه در کومیته
۱- نخستین و اصلی ترین مورد در کومیته نوع رقص پا است که میزان مهارت فرد را نیز تعیین می کند؛ اگر رقص پا به درستی انجام شود در کیفیت تکنیک ها نیز تاثیر به سزایی دارد و در غیر این صورت سرعت و توانایی در دفاع و ضربه را پایین می آورد؛ در رقص پا باید گارد را به درستی در بدن حفظ کرد و نباید آن را برای یک لحظه رها کرد یا پایین آورد و می بایست طوری باشد که قسمت جودان و چودان بدن را حفظ کند؛ و پا بهتر است بر روی پنجه باشد که هم باعث انعکاس ، دفاع و حمله بهتر و عدم خستگی شود و در هنگام رقص پا ایستان و عقب کشی اشتباه است بلکه باید به دور حریف چرخید.بدن در هنگام رقص پا بهتر است آرام و انعکاسی باشد تا سرعت را افزایش دهد، البته مشت را باید صحیح نگه داشت و از شل کردن و باز کردن آن جدا خودداری کنید چون در هنگام رد و بدل تکنیک می تواند موجب آسیب دیدگی ،ضرب دیدگی و حتی شکستگی شود. دست جلو آماده حمله و دفاع و دست عقب آماده جواب گویی تکنیک های حریف خواهد شد.
۲- نوع نگاه باید چشم در چشم حریف باشد که می توانید اینگونه ذهن حریفتان را بخوانید. نگاه کردن به دست و پای حریف ، این قابلیت را به او می دهد که تکنیکتان را پیش بینی کند به همین دلیل از این عمل خودداری کنید؛در هنگام حمله حریف، چشمتان را باز نگهردارید و هوشیارانه و شجاعانه ، آماده اعمال تکنیک مناسب باشید و بستن چشم به دلیل ترسیدن یا هر دلیل دیگری به منظور تسلیم شدن در برابر حریفتان محسوب می شود و راه را برای امتیازگیری حریفتان باز خواهید کرد.
۳- برای نتیجه گرفتن می بایست یک تکنیک را به عنوان شگرد داشته باشیم و آن را تقویت کنیم که تاثیرات مثبتی دارد.
۴- یکی از مراحل مهم در اعمال تکنیک ، جمع کردن دست یا پا پس از تکنیک است که باید به آن توجّه جدی داشت.
۵- کاراته امروزی بر سرعت تاکید بسیاری دارد به همین دلیل باید صدم ثانیه را نیز غنیمت شمرد و با نمایش قدرت کافی تکنیک را به پایان برسانیم بدون اینکه کوچک ترین آسیبی به حریف برسانیم که این عوامل در المپیکی شدن کاراته تاثیر بسزایی دارد.
۶-با توجه به اینکه امتیاز تکنیک های پا از دست بیشتر است ،به همین دلیل بهتر است سرعت و توانایی پا را تقویت کنیم.
۷- در کومیته امروزی تکنیک های تک بیشتر مورد توجّه قرار گرفته است که بهتر است بعد از اعمال تکنیک حریف را رها نکنیم و سریعا تکنیک های دیگری را جایگزین کنیم و یا به حریف چسبیده و راه او را برای امتیاز گیری سد کنیم و یا در همان موقع به آشیبارای(درو کردن پا و انداختن حریف اسرار کنیم.).
۸- بعد از تکنیک »کیا« را فراموش نکنیم که موجب تخلیه نفس و ترغیب داوران به امتیاز دهی می شود.
۹- روحیه جنگندگی و اعتماد به نفس را نباید فراموش کرد و احساسات یا تلقین های منفی را از خود برهانیم.
۱۰- به حریف خود احترام بگذاریم و از توهین به داوران بپرهیزیم و چنانچه مسابقه را باختیم و یا در هر صورت عصبانی شدیم ، از اعمال زشت که ارزش کاراته کار را پایین می آورد جدا خودداری کنیم .
۱۱- حریف های خود را بشناسیم و شگرد ها و تکنیک های آن ها را زیر نظر داشته باشیم و حریف خود را دست کم نگیریم.
- به امید قهرمانی
کنوامابونی(بنیان گذار شیتوریو)کیست؟
مابونی کاراته را زیر نظر دو استاد بزرگ این رشته ورزشی، یعنی آنکو ایتوسو و کانریو هیگونا آغاز کرد و اولی سیستم شوریته و دومی سیستم ناهاته را به او آموزش دادند. آن‌چه به‌عنوان نخستین ویژگی مابونی در ذهن‌ها تداعی می‌شود شمار بسیار زیاد کاتاهایی بود که می‌دانست.
مابونی در سال ۱۹۲۸ اکیناوا را به قصد اقامت در توکیو ترک کرد پیش از اینکه برای همیشه در اوزاکا ساکن شود، میراثی شامل ۴۹ کاتا از خود بجای گذاشت که اساس سبک او را تشکیل می‌دادند و در اوزاکا بود که سبک خود را شیتوریو نامید.
سبک های کاراته
بطور کلی سبک‌های کاراته به سه دسته تقسیم می‌شود:
- سبک‌های کنترلی
- سبک‌های غیر کنترلی
- سبک‌های رینگی
برخی از سبک‌های مهم در کاراته (چهار سبک اصلی یا سبک‌های مادر):
- شوتوکان، که توسط استاد فقید فوناکوشی که او را به عنوان پایه گذار کاراته امروزی می‌شناسند پایه‌گذاری شده‌است.
- شیتوریو(سیستم ناهاته٬ شوری ته)٬بنیان گذار:کنوا مابونی.
- وادوریو،
- گوجوریو
سبک‌های کنترلی
- شوتوکان، (بنیان گذار: گیچین فونا کوشی) در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود.
- شیتوریو، (بنیان گذار: کنوا مابونی) شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته وشوری ته در کاراته می‌باشد.
- گوجوریو، (بنیان گذار: چوجون میاگی) گوجوریو روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته می‌باشد.
- وادوریو، (بنیان گذار: اوتسوکا هیرونوری) وادوریو یعنی: راه صلح، روش صلح، روش صلح جویانه.
- کان ذن ریو، (بنیان گذار: فرهاد وارسته) کان ذن ریو یعنی: کامل ترین سبک کاراته.
سبک‌های غیر کنترلی
- کیوکوشین، (بنیان گذار: ماسوتاتسو اویاما) کیوکوشین‌کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجریبات اویاما وسبک‌های دیگر است، به وجود آمد.
- گوجوریو: در گوجوریو هر دو گونهٔ مبارزات کنترلی و غیرکنترلی وجود دارد.
- جوکای دو : (بنیان گذار: کانچو دهنوی)ترکیبی از سه رشته رزمی جودو ، کاراته کیوکوشین ، بوکس است.
- انشین
- جیسن کاراته
سه تاکتیک کومیته
حمله به عنوان بهترین شکل دفاع محسوب می‌گردد، (بهترین دفاع، حمله است). در هنگام مواجهه با یک حریف، الگوها و شکل‌های متعددی از حمله (تاکتیک) وجود دارد که می‌توان آنها را بکار برد اما سه شیوه زیر به عنوان مهمترین و اساسی‌ترین تاکتیک‌های حمله به شمار می‌آیند.
Sensen no Sen سن‌سن نو سن
در چنین وضعیتی شما و حریف هر دو آماده و قصد حمله را دارید. حمله شما بایستی در یک چشم به هم زدن و در فاصله زمانی بین تمرکز ذهنی حریف بر روی حمله و اجرای تکنیک مورد نظر وی صورت بگیرد. به عبارت ساده‌تر شما زمانی حمله‌تان را شروع می‌کنید که حریف به فکر حمله کردن می‌باشد و زمانیکه تکنیک شما به روی هدف مورد نظر رسیده که حریفتان در ابتدای شروع حمله خود می‌باشد.
Sen no Sen سن نو سن
در سن‌نوسن شما و حریف تقریباً بطور همزمان حمله می‌کنید. آگاهی شما نسبت به قصد حریف در حمله به شما این اجازه را می‌دهد تا قدری سریعتر از وی حمله کرده و ضربه خود را قبل از وی وارد کنید. این استراتژی به دِآی یا دِآشی نیز مشهور است. مثال خوب و روشن از سن‌نوسن، هانگِکی است که یکی از اصول پنجگانه دفاعی در شیتوریو کاراته می‌باشد.
Go no Sen گو نو سن
در چنین وضعیتی می‌بایست آرامش خود را حفظ کرده و حریف را به دقت زیر نظر بگیرید. دفاع شما بایستی یک عکس‌العمل ناخودآگاه در مقابل ضربه حریف باشد و بایستی قبل از بازگشت حریف به وضعیت اولیه، به او حمله کنید. در شیتوریو کاراته، راکـّا، ریوسویی، تِنی و کوشـّین به عنوان زیر مجموعه‌های اصلی گو نو سن محسوب می‌گردند.