تکنیک های کاربردی در کومیته

جودان زوکی (مائیته):جودان زوکی با دست جلو از پر کاربرد ترین تکنیک ها در کومیته است که اکثرا به صورت تک زده می شود، قطعا دست جلو کوتاه ترین مسیر را تا مقصد دارد و احتمال دئاشی شدنش کم است به همین دلیل اعمال جودان زوکی با دست جلو متداول ترین تکیک در مسابقات کومیته است. جودان زوکی باید با کنترل به حریف زده شود و پس انجام تکیک می بایست کاملا جمع شود. بهتر است پس از انجام این تکنیک راه امتیاز گیری حریف را سد کنیم از این رو می توانیم به 45درجه رفته تا از دامنه تکنیک زنی حریف خارج شویم. با استفاده از این تکنیک می توان تکنیک های ترکیبی ساخت که در امتیاز گیری به ما کمک خواهد کرد. جودان گیری(مائیته) ۱ امتیاز ( یوکو ) دارد.

جودان زوکی (هیکیته): این تکنیک چون مسیر دورتری نسبت به جودان زوکی با دست جلو دارد اغلب به تنهایی زده نمی شود و بهتر است بعد از تکنیک های دیگر مخصوصا جودان زوکی(مائیته) زده می شود و یا اینکه ابتدا با دست جلو گارد حریف را کنار بزنیم سپس این تکنیک زده شود و یا در هنگام حمله حریف مثلا در تکنیک های پا زده شود؛در هنگام درگیری که دست جلو بسته است، استفاده از دست عقب جواب دهی بهتری دارد. این تکنیک نیز کنترلی است و ۱ امتیاز(یوکو) دارد.

چودان زوکی : چودان زوکی در کومیته با دست عقب زده می شود و تکنیک بسیار عالی برای دئاشی است.این تکنیک بر روی زن کوتستو داچی زده می شود امّا به طوری که پای عقب بر روی پنجه باشد. برای اینکه دست کاملا به حریف اثابت کند می بایست با چرخش کمر همراه باشد باید توجّه داشت که در این تکنیک احتمال دئاشی شدن چه با دست چه با پا زیاد است به همین دلیل باید سریع و هوشیارانه عمل کرد و بالا تنه کمی رو به پشت متمایل باشد و دست جلو برای دفاع حاضر باشد. برای امتیاز گیری این تکنیک باید دست کاملا به حریف اثابت کند و به دلیل ضربه پذیری شکم خطایی نیز ندارد و چودان زوکی ۱ امتیاز(یوکو) دارد.

مواشی گیری : مواشی گیری با پای جلو زده می شود و در نوع کلاسیک با تعویض پا و قسمت پنجه پا زده می شود امّا در کومیته برای موفقیّت در امتیاز گیری بدون تعویض پا و با استفاده از«یوری یاشی» انجام می گیرد و برای حفظ امنیت حریف و عدم آسیب دیدگی با قسمت روی پا زده می شود. از آنجایی که تکنیک های پا فاصله زیادی برای طی کردن دارند به همین دلیل به راحتی دئاشی می شوند، از این رو بهتر است با سرعت مناسب یا بعد از شوک ( اقدام به تکنیکی که قصد زدن آن را ندارید و صرفا برای حقّه زدن به حریف انجام می گیرد) یا در هنگام حمله حریف زده شود.گاردتان را هم در هنگام اعمال تکنیک در بدن حفظ کنید؛ برای جواب دهی بهتر می توانید پا را همانند اوران مواشی که بعدا گقته می شود بالا آورده و سپس به مواشی تبدیل کنید که حریف دستپاچه شود و فرصت برای دفاع نیابد . مواشی را از داخل بزنید تا دئاشی نشوید؛ یعنی اوّل زانو را بالا آورده  و سپس به مواشی تبدیل کنید و از دوران دادن پا همانند نوع کلاسیک بپرهیزید. برای رسیدن به این مهارت ها تمرین کافی نیاز است چرا که مواشی گیری ۳ امتیاز(ایپون) دارد و با کنترل زده می شود، البته تماش پوستی یا برخورد اندک اشکالی ندارد. باید توجّه داشت که جمع کردن پا قبل و بعد از تکنیک در امتیاز دهی موثّر است.

اوران مواشی گیری: اوران مواشی در واقع یک نوع مواشی است که به صورت برعکس وبا کف پا زده می شودو تکنیک بسیار زیبایی است که با مهارت کافی می توان در کومیته از آن بهره گرفت. امکان زدن اوران مواشی به صورت عادی در کومیته کم احتمال است به همین دلیل بهتر است  در هنگام حمله دست حریف دفاع و بلا فاصله اوران مواشی را زد. می بایست همانند بقیه تکنیک های پا ابتدا و انتهای تکنیک پا جمع شود و گارد را در بدن حفظ کنیم چرا که رها کردن گارد به هر صورت موجب دئاشی شدن می شود. برای جواب دهی بهتر نیز می توان پا را مانند مواشی گیری بالا آورد و سپس به اوران مواشی تبدیل کنیم تا حریف غافلگیر شود. به دلیل نوع این تکنیک بعد از انجام اوران مواشی دچار عدم تعادل می شویم و ممکن است به حریف پشت کنیم و با این عمل راه حریف را برای امتیاز گیری باز خواهیم کرد تمرین موجب قوی شدن ماهیچه پا شده و این ضعف را جبران خواهد کرد.اوران مواشی گیری نیز دارای شرایط مواشی است و 3 امتیاز(ایپون) دارد.

چودان گیری :در میان تکنیک های کاربردی کومیته، تنها تکنیکی که به قسمت چودان بدن زده می شود چودان گیری است. در تکنیک های کلاسیک چودان گیری مانند مواشی به صورت دورانی و با پنجه پا زده می شود، امّا در نوع مسابقه ای ابتدا زانو بالا می آید و سپس تکنیک زده می شود تا از دئاشی شدن و دفاع تکنیک جلو گیری کند. برای موفّقیت در اعمال چودان گیری بهتر است این تکنیک را زمانی بزنیم که گارد حریف قسمت چودان را کاملا پوشش نداده باشد تا به خوبی اثابت کرده و موجب اخذ امتیاز شود.چودان گیری کنترلی نیست و برخورد به حریف مشکلی ندارد به شرطی که به قسمت های بالای کمربند حریف اثابت کند و از سینه حریف نیز بالا تر نرود. چودان گیری ۲ امتیاز (وازاری) دارد.

آشیبارای :آشیبارای در لغت به معنای درو کردن پای حریف است و انواع آن را در کومیته می توان دید. آشیبارای در دو منظور زده می شود: 1- برای به هم زدن تعادل حریف با پای جلو و سپس اعمال تکنیک که منجر به اخذ ۱ امتیاز می شود۲-انداختن حریف و اعمال حریف که اگر کاملا پشت حریف زمین باشد و سپس تکنیک زده شود ۳ امتیاز دارد امّا اگر در حالت نیمخیز باشد و تکنیک زده شود ۲ امتیاز دارد. آشیبارای را می توان در هنگام با استفاده از دست و پا زد که می باید در  زمان کمی انجام شود و در غیر این صورت اخطار دارد؛ یا می توان در هنگام حمله پا، حریف را بلند کرد و به زمین کوبید که البتّه نباید از کمر بالاتر بیاید. در صورتی که حریف را انداخته ایم و نتوانیم هیچ تکنیکی به او بزنیم، هیچ امتیازی نخواهیم گرفت به همین دلیل حریف در حالت خوابیده پایش را تکان داده تا مانع انجام تکنیک شما شود.آن تکنیک می تواند دست و یا پا باشد امّا فقط تکنیک دست در کومیته کاربرد دارد. آشیبارای تکنیک دشواری است و به سرعت و مهارت زیادی نیاز دارد و در کومیته اکثرا با موفقیت همراه نیست.